شهر را به اهلش بسپاریم

تهران بهشت؛معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران با بیان اینکه همه ما در قبال واگذاری جان شهر و امانت بزرگ پایتخت مسئولیم، نوشت: «علی رغم همه تنگناهای غیر مدنی در مسیر انتخاب مردم، باید با آینده نگری در خور مردم دانای پایتخت، شهری که از حریصان و سوداگران در حال بازپس گیری است را چون جان، گرامی داشت و فرصت را برای سیطره نااهلان و نامحرمان فراهم نکرد.»
به گزارش تهران بهشت، عبدالرضا گپایگانی، در یادداشتی که در اختیار همشهری آنلاین قرار داد آورده است: شهر فراتر از فضای کالبدی و به مثابه موجودی زنده است که پیوسته در کنش و واکنش شهروندان با هم و با فضای شهر است، شهروندان یک شهر، پیکره و ساختار شهر را برای جاری شدن جریان زندگی و وجودشان شکل می دهند. در واقع فضای شهر مرکز بروز و ظهور جان شهروندان و مردمان ساکن در مکان شکل گیری شهر است. رشد شتابان و نابسامان پیکره شهر به دور از نیاز واقعی شهروندان به کاهش کیفیت فضای زندگی منجر خواهد شد. مبنای رشد متوازن شهر برنامه ها و طرح های توسعه شهری است. برنامه هایی که باید پاسدار استقرار درست کالبد در بستر محیط باشند، این استقرار، مصداق روشن "آبادی زمین" است. برنامه ها و طرح های توسعه شهر باید پاسخ گوی نیازهای مردم برای زندگی آسوده و آرام باشند، هرچه شهروندان ارتباط بهتری با برنامه ریزان و مدیران شهر داشته باشند، حس تعلق به مکان، بیشتر خواهد بود، چنانچه مردم نتوانند نیازهای خویش را به وسیله خود و یا نمایندگانشان به مدیران و برنامه ریزان منتقل کنند، رابطه شهر و شهروندان از هم گیسخته تر می شود.
پایتخت ایران شامل شهرهای تهران، ری و شمیران با مجموعه‌ای درهم‌تنیده از رویدادهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی روبرو است، برای رسیدن به - شهری برای همه - لازم است هم‌نشینی این رویدادها در بستر طبیعی شهر و مبتنی بر اصول و معیارهای شهرسازی و معماری باشد و کوشش‌ها معطوف به ارتقاء کیفیت زیست شهری هدایت شود. شکل گیری جامعه مدنی متشکل از گروه ها و نهادهای سازماندهی شده، بستر مناسب ساخت هویت مند شهر را بر پایه نیازهای روحی، روانی و روزمره مردم شهر فراهم می کند. قانون اساسی جمهوری اسلامی نهاد شوراهای اسلامی شهر و روستا را برای تحقق مشارکت مردم در ساخت شهر و روستا پیش بینی و تحقق جمهور با حضور مردم را سازماندهی کرده است.
آنچه قابل تأمل است، شکل گیری تهران طی چند دهه بوده رخ داده و رسیدن به آرمان شهر خوب، مستلزم گذشت زمان و حضور کارشناسان و همه ذی‌نفعان شهر «شهروندان «در تصمیم سازی هاست؛ حضور افرادی که بتوانند نقاط ضعف و قوت شهر خود را شناخته و با تقویت پتانسیل‌های نهفته در شهر، آن ها را به مزیت‌های قابل اتکایی در اقتصاد شهر و کشور تبدیل کنند و در نهایت توسعه ملی را بهبود بخشند. داشتن شهری آرام و ایمن و تبدیل آن به «شهری برای همه» مستلزم تحقق عدالت اجتماعی، توزیع مناسب فرصت‌ها، هم‌زیستی و دوستی با محیط‌زیست است. در چنین شهری است که شهروندان احساس تعلق به فضاها و بازیگری در رویدادهای شهری می کنند. تمام تلاش مدیریت شهری فعلی برگرداندن اداره شهر به مسیر درست و دوری از تصمیم های غیر تخصصی بوده، به طوری که منافع شهر و شهروندان رکن اصلی خواست تصمیم سازان و مدیران بود و سعی برآن بوده در مقابل نگاه های سوداگرانه عده ای خاص، به نفع خود بایستند.
در این مسیر، ارتباط بین شهرداری و اعضای فرهیخته شهر به نجات باغ های شهر، ایجاد شفافیت، مبارزه با رانت و فساد، پافشاری بر طرح های مصوب شهری و ضوابط و مقررات، توسعه قلمرو عمومی، توسعه حمل و نقل همگانی و … انجامیده است، اصلاح مسیر، نیاز به تداوم راه درست دارد.
اکنون که بزنگاه انتخاب دیگری است -علی رغم همه تنگناهای غیر مدنی در مسیر انتخاب مردم- باید فرصت را مغتنم شمرد و با آینده نگری در خور مردم دانای پایتخت، شهری که از حریصان و سوداگران در حال بازپس گیری است را چون جان، گرامی داشت و فرصت را برای سیطره نااهلان و نامحرمان فراهم نکرد. گذشته، چراغ راه آینده است. همه ما در قبال واگذاری "جان شهر و امانت بزرگ پایتخت مسئولیم"، آن را به اهلش بسپاریم