نقطه خروج بورس از رکود کجاست؟
به گزارش تهران بهشت، تا به حال صحبت‌ها و گزارش‌های زیادی درباره ارزندگی بازار سرمایه کردیم اما با این وجود هنوز این بازار نتوانسته است که رونق خود را بازیابد.
طی چند روز گذشته ارزش معاملات دوباره به محدوده رکودی وارد شده و شاهد خروج مداوم سرمایه افراد حقیقی از بازار هستیم. طی معاملات امروز ۲۱۵ میلیارد تومان خروج پول داشتیم و ارزش معاملات نیز به ۲۳۹۶ میلیارد تومان کاهش یافت.
اخیرا ریسک‌های مهمی از پیش پای بازار سرمایه برداشته شد اما شاید هنوز ریسک‌های مهمی وجود دارند که اجازه حرکت قدرتمند را به بازار نمی‌دهند. به نظر می‌رسید که سهامداران با وجود ارزندگی بالای بازار سرمایه هنوز برای خرید سهام تردید دارند.
با سنجش تمام متغیرهای موجود به نظر می‌رسد حال ناخوش فعلی بازار بیشتر عوامل غیراقتصادی دارد. عدم اعتماد به دولت‌ها و آینده سیاسی نامشخص کشور سبب شده تا «بورس دولتی تهران» تا اطلاع ثانوی در کانون توجه سرمایه‌گذاران نباشد. اما این اطلاع ثانوی کجا حادث خواهد شد؟
نگرانی سهامداران برای آینده مذاکرات اشتباه است
به نظر می‌رسد که یکی از مهم‌ترین دلایل تردید فعالان بازار سرمایه، مشخص نبودن نتیجه مذاکرات است. آینده اقتصادی کشور بسیار به تحقق یک توافق یا عدم توافق بستگی دارد و همین عامل می‌تواند ذهنیت سهامداران را برای آینده بورس با شک و تردید همراه کند.
این ذهنیت اشتباه است. رسیدن به یک توافق جدید می‌تواند شروعی برای کاهش تورم و دستیابی به ثبات اقتصادی برای کشور باشد. اتفاقی که می‌تواند به رونق بورس آن هم در شرایط ارزنده کنونی منجر شود.
بیش از یک سال است که کشور در انتظار مذاکرات برجامی نشسته و در حالت تعلیق به سر می‌برد. اما به نظر می‌رسد این انتظار رو به پایان باشد.
در ادامه به بررسی سناریوهای پیش رو و دلیل خوش‌بینی بورس به کاهش تورم و ثبات اقتصادی خواهیم پرداخت.
بازار سرمایه تشنه کاهش تورم است
در اذهان عمومی اینگونه جا افتاده است که بورس عاشق تورم است و با رشد تورم قیمت سهام نیز رشد می‌کند و در صورت کاهش تورم نیز بازار سرمایه راهی برای صعود ندارد.
فعالان بازار سهام خاطرات خوشی از دوران تورمی دارند. اما دوران غیرتورمی برای ایشان با خاطرات رکود بورس عجین شده است. نوبت پیش که در سال کشور به توافق هسته‌ای رسید و انتظارات تورمی به شکل موثری کنترل شد، دولت از نرخ بهره بالا دست نکشید و رکود را در بازارهای دارایی رقم زد. با این حال بعید به نظر می‌رسد که این خاطره قابل بازسازی باشد.
به نظر می‌رسد تعیین تکلیف مذاکرات بتواند گره کور بازار را باز کند. در صورتی که مذاکرات به توافق منجر شود می‌توان انتظار ثبات اقتصادی در کوتاه‌مدت و کنترل نسبی تورم را داشت. این موضوع همزمان به معنای کشیدن افسار نرخ بهره نیز هست که به بازار سهام فرصت کسب پی به ای‌های بالاتر را می‌دهد.
رسیدن به توافق تنها راه رسیدن به این ثبات اقتصادی نیست بلکه اقتصاد کشور نیازمند اصلاحاتی جدی است. اصلاحاتی که می‌تواند در برهه‌هایی دردآور باشد اما برای رسیدن به یک اقتصاد با ثبات نیاز است.
فرض کنید که نرخ تورم به ده درصد کاهش یابد و به تبع آن نرخ بهره نیز برخلاف تجربه سال‌های قبل، به دلیل کاهش انتظارات تورمی به زیر ده درصد برسد. این اتفاق به این معنی است که بازارهای دیگر همچون طلا که با دلار ۳۰هزار تومانی رشد کرده و مسکنی که با دلار ۳۲هزار تومانی معامله می‌شود، جایی برای افزایش بیشتر ندارند اما بورسی که هم‌اکنون با نسبت قیمت به درآمد حوالی ۶ معامله می‌شود تازه ابتدای راه است و باید حداقل نزدیک به صد درصد رشد کند تا خود را به بازارهای دیگر برساند.
بنابراین بهترین سناریو برای بازار سرمایه کاهش شدید تورم است که این بازار بتواند به بازدهی‌‌های واقعی دلاری برسد نه اینکه صرفا به دلیل افزایش تورم و سطح قیمت‌ها این بازار نیز رشد کند.
در صورتی که مشخص شود تورم قرار است مسیر افسارگسیختگی را ادامه دهد در آن صورت بازار با مبانی تورمی رشد خواهد کرد. این موضوع می‌تواند در نتیجه عدم توافق به وقوع بپیوندد
ارسال نظر